อายุวัฒนะ ๑๐๐ ปี : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 70 / 93

ประโคม - พระจัมปัทธูปฤกษาแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 151 เสด็จไปทอดพระเนตรนางสิรีมา " เธอเมื่อลูกความหวีแผลเผาอย่างนั้น กูลูกขึ้นได้โดยรวดเร็ว ในพระบทที่กล่าวว่า "สิรีมา" นั่นเองกล่าวามว่า "ท่านว่ายไรนะ" เมื

ในเนื้อหา พระศาสดาได้เสด็จไปทอดพระเนตรนางสิรีมา โดยมีการพูดคุยกับพระราชาเกี่ยวกับการโฆษณาในพระนครเพื่อค้นหาทรัพย์สินในการสนับสนุน ทั้งนี้ ไม่มีผู้ใดสนใจที่จะรับทรัพย์จำนวนมาก พระราชาสั่งลดราคาเรื่อย ๆ

ประโยค - พระธัมมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๕ - หน้า 152 กาหปลนะ, ๑ กาหปลนะ, ๕ กาหปลนะ, ๑ กาหปลนะ, ครึ่งกาหปลนะ, บาท ๑, มาสก ๑, กากนิก ๑ แล้วเอามารีบมไป " ก็ไม่เห็นใคร จะรับเอาไป" จึงสั่งให้ตอกลองโบยถามว่า " ม

ในหน้าที่ 152 ของพระธัมมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๕ นี้ กล่าวถึงบทสนทนาระหว่างพระราชากับพระศาสดาเรื่องการรับทรัพย์ และการมองถึงคุณค่าในชีวิต พระศาสดาได้สอนให้ภิกษุทั้งหลายเห็นถึงความไม่จีรังของความมั่งคั่งและ

ประโยค - พระธัมม์ทัฬ local/แปล ภาค 5- หน้า 153 เป็นต้น. บทว่า อรุกข์ คือ มีกายเป็นแผล ด้วยสามารถปลุกแผล ทั้ง 5. บทว่า สมุจสิทธิ คือ อันกระดูก ๑๐๐ ท่อนยกขึ้นแล้ว. บท ว่า อาจตุร ความว่า ชื่อว่าเป็นไปประ

ในบทความนี้นำเสนอแนวคิดในพระธัมม์ทัฬ ภาค 5 หน้า 153 โดยพูดถึงการมีแผลทางกาย การบริหารอารยบถ และการอดทนของบุคคล เป็นการแบ่งปันวิธีการที่มีประสิทธิภาพในการต่อสู้กับความแปรผันและความไม่แน่นอนในชีวิต เหตุ

ประโยค - พระอธิษฐานัถถูกสถาปนาพา ภาค ๖ - หน้าที่ ๒๗ แล้ว ให้ทิ้งเสีย. นี้เป็นบรรพทรงจอมของมหาลนนั้น. ราชภัฏนั่น เคลื่อนจากอัคนภาพนั้นแล้วเกิดในวจี ใหม่อยู่ในวจีนี้นั่นสักกา นาน ถูกบูรีถึงความตายั้นแนด

ในบรรยายนี้ พระศาสดาผู้ทรงแสดงถึงบาปกรรมและผลของการกระทำทุกประการ มีการกล่าวถึงว่าบาปนั้นจะย่ำยีผู้ทำในเวลาที่กำหนด โดยยกตัวอย่างและเนื้อหาเกี่ยวกับการเปรียบเทียบบาปกับแก้วมณี ทำให้เข้าใจถึงวิธีคิดและ

``` ประโยค - พระธรรมปฏิรูปฏิคำแปล ภาค ๖ - หน้า 91 ๑๑. เรื่องนายกละนุครของอนาถบิณฑิตเศรษฐี *[๑๔๙]* [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระนครวัน ทรงปรารภคุณของ ท่านอนาถบิณฑิกะ ได้ว่า กละะ ต

บทความนี้นำเสนอเรื่องราวของนายกละนุครซึ่งเป็นบุตรของเศรษฐีที่ไม่มีความสนใจในการฟังธรรมจากพระศาสดา แม้ว่าเขาจะได้รับการชักชวนจากบิดาให้ไปรับฟังธรรมและเรียนรู้ความสำคัญของการให้ พวกเขาทั้งสองสนทนาเกี่ยว

ประโยค - พระอัมปทิพย์ถูกถามแปล ภาค 6 - หน้า 94 [ โสดาปัตติผลดีกว่าสมบัติทุกอย่าง ] ลำดับนั้น มิตาของเขาวางบังคมพระศาสดาแล้ว กราบทูลว่า " ข้าแต่พระอภัยผู้เจริญ วันนี้ ข้าพระองค์ ชอบใจอาการของบุตร " เม

ในบทนี้ พระอัมปทิพย์ได้อธิบายถึงโสดาปัตติผลว่าเป็นสิ่งที่ประเสริฐยิ่งกว่าสมบัติทั้งปวงทั้งในโลกนี้และพรหมโลก โดยมีการสนทนาระหว่างพระศาสดากับมิตาว่าด้วยความไม่ปรารถนาะในการบริโภค และนับว่าโสดาปัตติผลนี

ประโยค - พระปรัชญา ภาค ๖ หน้าที่ 112 พระราชา. มี พระเจ้าข้า. พระศาสดา, มหาบพิตถ์ ถว่าว่าหาญพิงเถือนผลไม้ เป็น ต้นว่านผมม่วง ในพระอุทยานของพระองค์. พระองค์ก็ทรงทำ อย่างไร แก้เขา ? พระราชา. พึงลงอธิษฐ

บทสนทนาระหว่างพระราชาและพระศาสดาแสดงถึงการดำเนินชีวิตและการทำปฏิหารย์ตามคำอธิษฐานในอุทยาน พระราชาได้กล่าวถึงการเสวยผลไม้และความหวังในการพบกับพระศาสดา ในขณะที่พระศาสดาวิเคราะห์ความสำคัญของการทำปฏิหารย์

ประโยค - พระธรรมปิฏกฎอภิวัธโดยแปล ภาค ๖ - หน้า ๑๕๘ ๕. เรื่องภิกษุผู้ไม่นิยมดี * [๑๔๒] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปราโมทย์ผู้ไม่นิยมดี (ในพระมหาชรรย์) รูปหนึ่ง คร่าสะอาธร

ในบทนี้พูดถึงกรณีของภิกษุผู้ไม่นิยมดี และการสนทนาเกี่ยวกับการสึกจากบรรพชาของภิกษุหนุ่มที่มีบิดาป่วย ทำให้เขาเกิดความกังวลเกี่ยวกับความเป็นไปและอนาคตของตน ข้อความสะท้อนถึงคติธรรมในการดำเนินชีวิตในศาสนา

ประโยค - พระธัมมปทุปถุถูกแปล ภาค ๖ หน้า 160 ประโยชน์แก่เครื่องบริโภคก่อน ตั้งไว้ ๒๔ เพื่อประโยชน์แก่โภค ๒ ตัว ตั้งไว้ชื่อประมาณเท่านี้ เพื่อประโยชน์แก่ผี เพื่อประโยชน์ แก่เอกและได เพื่อประโยชน์แก่บ่อ

ในพระธัมมปทุปถุ ภาค ๖ มีการอภิปรายถึงประโยชน์ของการบริโภคและการใช้ชีวิต โดยยกตัวอย่างการตั้งอยู่ในธรรมเพื่อความสุข และการทำความดี โดยบัณฑิตในอดีตสามารถสร้างความสุขและความเจริญในชีวิตได้อย่างไร แม้จะมี

ประโยค - พระธรรมปิฎกฐัชญากาแปล ภาค ๖ - หน้า ที่ 173 ๑. เรื่องปัญหาของพระอานนทเถร * [๑๙๕๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชฑวัน ทรงปรารภปัญหา ของพระอานนทเถร ตรัสพระธรรมเทศนานิ่วว่า

เนื้อหานี้ discusses ปัญหาที่พระอานนทเถรได้ถามพระศาสดาเกี่ยวกับที่เกิดของมุ subsets โดยยกเนื้อหาจากพระธรรมเทศนา เมื่อพระอานนทเถรนั่งอยู่ในที่พักกลางวันและคิด concern เกี่ยวกับสถานที่เกิดของสัตว์ พระศา

ประโยค - พระภิรมย์ทัศน์ฉบับแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 207 ๒. เรื่องท้าวสักกะ * [๖๑๔] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในทุคคาม ทรงปรารภท้าวสักกะ ตรัสพระธรรมเท่านั้นว่า " สานุ ทูลสันต์ " เป็นต้น ค

ในบทนี้ พระศาสดาได้ทรงจำเริญพระสัมมาสัมโพธิญาณในขณะประทับอยู่ที่ทุคคาม และมีการสนทนาผ่านท้าวสักกะเกี่ยวกับความสำคัญของการบำรุงพระองค์ พระศาสดาได้ชี้ให้เห็นว่าความมนุษย์ของท้าวสักกะมีผลต่อพวกวิญญาณ ผู้

ประโยค - พระธัมม์ท้าวอุศากะ แปลภาค 6 - หน้าที่ 268 กิเลดมุ่งหน้ามาทางนางอุดตรา นางอุดตรา เห็นนางสิริมานนั้นเดินมา จากแผ่นเมตตาไปถึงนางว่า "หญิงสาวหย่องของเรามาอุปลาระแก่เรา มามาก, จักรวาลก็แผ่กว้างไป

ในพระธัมม์ท้าวอุศากะ ตอนนี้ กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างนางอุดตราและนางสิริมาน โดยนางอุดตราเห็นนางสิริมานเดินมาและสะท้อนถึงความรักและความเคารพที่มีต่อกัน นางอุดตรารู้สึกถึงคุณค่าของหญิงสาว และการถวายทา

ประโยค - พระธรรมปติัฏฐถูกแปล ภาค ๖ หน้า 280 แสดงธรรมให้เหมาะแก่กษณะนั้น จึงตรัสธรรชุดนี้ โดยนัยเป็นต้น ว่า :- " ชีวิตนี้น้อยหนออ, สัตว์ย่อมตายหย่อนแม้กว่า ๑๐๐ ปี, แม้ฆาผู้ใดเป็นอยู่กินไป, ผู้นั้นย่อ

ในธรรมเทศนานี้ พระธรรมปติัฏฐแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการเข้าใจความสั้นของชีวิตและการไม่ยึดติดกับวัตถุ นอกจากนี้ยังสอนให้มุ่งไปสู่นิพพาน โดยยกตัวอย่างการมีชีวิตที่ไม่ประมาทเพื่อไปสู่ความสงบสุขอย่างแท้

ประโยค - พระอุปรฺภ์ฤกษ์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 286 ทำด้วยรำแล้ว ได้เสด็จไปวารี. ภูมู้หลายหลาย สนุกกันในโรงธรรมว่า "ผู้อยู่อาศัยหลาย กรรมที่ทำได้มากอันพระสัมพุทธเจ้า ทรงทำกิจ ด้วยขนม ปีที่ผ่านมาเพิ่งซ

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการเสด็จมาของพระศาสดาในที่ประชุม และการอภิปรายเกี่ยวกับชื่อดังต่างๆ ในการสนทนา พระศาสดาถามภูมู้ทั้งหลายว่าให้สอบถามเรื่องใด ทั้งนี้มีการกล่าวถึงอดีตของพระโพธิสัตว์และบทสนทนาที่เกิดข

ประโยค - พระธัมมปฏิโกษะ(แปล ภาค ๓) - หน้าที่ 109 ได้" ในคนเหล่านั่น คนที่ได้บ่าใจนั่งเสีย, ส่วนคนฉลาดคิดว่า "ชื่อว่าความพลังพลออะไร" ของท่านผู้อธิษฐานทั้ง ๒ เราทั้งหลาย ไม่เคยเห็นสินค้าอปลาประมาณนี้,

ในบทนี้กล่าวถึงการสนทนาระหว่างพระมหาเถรและพระอุปเณรเกี่ยวกับการสร้างกรรมและอภิญญา รวมถึงผลของมันที่มีต่อจิตใจและการทำใจในปัจจุบัน การสาธยายของพระมหาเถรนั้นมีความสำคัญต่อการเข้าใจธรรม ด้วยการทำใจให้เกิ

ประโยค - พระรํมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 110 เพิ่งนี้, เอก็ มารยาทอันไม่สมควรอะไร ๆ ในตอนทั้ง ๖ มีกาย ทวารเป็นต้นของผม อันท่านเคยเห็นแล้วหรือ? พระมหากระ: ไม่เคยเห็น ผู้มีอายุ พระอนุเคราะห์: เมื่อ

ในบทสนทนาถึงมารยาทและการอยู่ร่วมกันในวิหาร พระอนุเคราะห์และพระมหากระได้มีการพูดคุยเกี่ยวกับพระธรรมกาถิกที่ไม่สมควรในช่วงเวลานั้น แม้พระเณรจะคัดค้าน แต่ยังคงมีความเข้าใจและความเจริญของการอยู่ร่วมกันในว

ประโยค - พระธรรมปิฎกุลาแปล ภาค ๓ - หน้า 130 ๖. เรื่องนางกิสโกดมิ *[๒๒]* [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทรงปรารภนางกิสโก-โคดมุ ใครพระธรรมเทวนิวว่า "ดำ ปุตตปุตตุมุคตุ" เป็นต้น.

พระศาสดาได้แสดงธรรมเกี่ยวกับความตายและนิรันดร์ โดยยกตัวอย่างเกี่ยวกับนางกิสโกดมิ หลังจากที่ได้ใช้ภาษาพูดเพื่อชี้ให้เห็นว่าความตายเป็นสิ่งที่ทุกชีวิตต้องเผชิญ. ท่านตรัสว่า ความตายเป็นธรรมชาติที่ไม่มีข้

ประโยค - พระจันทร์ทับถูกจองแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 220 [พราหมณ์ที่วอทานเขากิน] ค่อมวันหนึ่ง ลูกสะไภ้ที่ชุมประตู พูกคะพราหมณ์แต่เก่า นั่น ผู้อาบน้ำแล้วกินนามอยู่ อย่างว่าน้า "ทรัพย์ ๑๐๐ หรือ ๑,๐๐๐ ที่ คุณพ

เนื้อหาเกี่ยวข้องกับการสนทนาระหว่างผู้หญิงผู้หนึ่งกับญาติและการแบ่งปันทรัพย์สินจากคุณพ่อ โดยมีการใช้คำพูดและพฤติกรรมที่ชี้ให้เห็นถึงความตึงเครียดในครอบครัว. ส่วนหนึ่งของเนื้อหาพบว่าผู้มีปัญหาทางเศรษฐก

ประโยค - พระรัฐม์ภัทรบัณฑิตฉบับแปล ภาค ๘ หน้าที่ ๑๐๐ พระสูตรหมดด้วยกัน ๑๖ สูตร โดยท่านองสรภัญญะที่จัดเป็นอุบัฏภ์-วัดก็แหละ ครั้งนั้น พระผู้พะภาค เมื่อจะทรงอธิษฐานเป็นพิเศษ จึงได้รับทาสบาระกัณฑ์ในเวลา

เนื้อหานี้กล่าวถึงการสั่งสอนพระสูตรต่าง ๆ ที่มีการสาธุการในสังคมพระพุทธศาสนา เรื่องราวเกี่ยวกับเทพและมหาอุบาสิกา ตลอดจนการกระทำของพระเณรที่มีความสำคัญและส่งผลให้เกิดการให้สาธุการในอารมณ์ร่วมของผู้มาฟั

ประโยค - พระธัมม์ทัตถูกลอบแปลภาค ๙ - หน้า ที่ 130 ภาระอภัยเราเป็นอยู่ ยังให้หยาดน้ำให้สาธุธด้วยบินทบาทหนเดียวเท่านั้นได้ เราจักทำสิ่งอันสมควรในทานของเรา แล้วทำบินทบาทนั้นให้เป็นของ ๆ เราเสีย" ดังนี้แล

ในเนื้อหาตอนนี้ พระธัมม์ทัตพูดถึงการถวายอาหารแก่พระอุปัฏฐาก โดยเศรษฐีสนใจในส่วนของทรัพย์สินที่มุ่งหวังจะได้ส่วนบุญจากการบิณฑบาต ด้วยการเปรียบเทียบการใช้ทรัพย์ สิ่งสำคัญคือ แนวทางการสร้างบุญและการมีจิต